Η δημοτική αρχή καταθέτει για δημόσια διαβούλευση τις μελέτες που αφορούν την «Οργάνωση της κυκλοφορίας της Δημοτικής Ενότητας Κερατέας» και την «Ανάπλαση Λ. Αθηνών – Σουνίου, κάθετων οδών και όμορων πλατειών εντός σχεδίου πόλεως Κερατέας».
Η ηλεκτρονική διαβούλευση θα είναι σε ισχύ έως τις 15 Φεβρουαρίου 2020 στην ιστοσελίδα του δήμου www.lavreotiki.gr όπου υπάρχει η δυνατότητα να κατατεθούν απόψεις, ενώ στις 15 Φεβρουαρίου 2020 στο ΚΑΠΗ Κερατέας, στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση παρουσίασης των μελετών, συζήτηση και διαβούλευση με τους πολίτες.
Με τους πολίτες αλλάζουμε την Κερατέα, με τους πολίτες διαμορφώνουμε το κοινό μας μέλλον, με τους πολίτες συναποφασίζουμε για την επόμενη μέρα.
Η γνώμη σου μετράει!
Το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020, στο ΚΑΠΗ Κερατέας στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί διαβούλευση που αφορά την
«Κυκλοφοριακή Οργάνωση της Κερατέας»
&
«Ανάπλαση Λ. Αθηνών – Σουνίου, κάθετων οδών και όμορων πλατειών εντός σχεδίου πόλεως Κερατέας».
Όλοι μαζί συναποφασίζουμε για την επόμενη μέρα!
Στόχοι του Σχεδίου Οργάνωσης της Κυκλοφορίας στην Κερατέα
Οι βασικοί στόχοι του σχεδίου οργάνωσης της κυκλοφορίας σε μια πόλη είναι οι παρακάτω δύο:
- Η δημιουργία συνθηκών μεγαλύτερης ασφάλειας για οχήματα και πεζούς. Είναι γνωστό ότι η ασφάλεια εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τα μεγέθη των αναπτυσσόμενων ταχυτήτων, από την ορατότητα στις διασταυρώσεις και από τα πλάτη των πεζοδρομίων, τα οποία πρέπει να είναι επαρκή για την κίνηση των πεζών.
- Η αποφυγή ανάπτυξης μεγάλων φόρτων, και όπου αυτό συμβαίνει, ο περιορισμός του μεγαλύτερου αριθμού διελεύσεων οχημάτων σε δρόμους που διαθέτουν τα κατάλληλα γεωμετρικά χαρακτηριστικά ώστε να απορροφώνται οι επιπτώσεις της κυκλοφορίας, όπως η ρύπανση, ο θόρυβος, οι καθυστερήσεις και γενικότερα η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των περιοίκων. Κριτήριο επομένως της κατανομής των φορτίσεων είναι και η θέση των διαφόρων δραστηριοτήτων, όπως τα σχολεία, το μικροεμπόριο, τα πάρκα και γενικότερα οι ανοιχτοί δημόσιοι χώροι, η κατοικία κ.λπ., όλων εκείνων που είναι ευάλωτες στις επιπτώσεις της κυκλοφορίας.
Λόγω των επικίνδυνων συνθηκών που επικρατούν κατά κανόνα στις ελληνικές πόλεις οι κάτοικοί τους έχουν προσαρμόσει ανάλογα την καθημερινότητά τους, π.χ. πολλοί γονείς δεν αφήνουν τα παιδιά να παίζουν στο δρόμο, ούτε καν να πηγαίνουν με ποδήλατο ή με τα πόδια το πρωί στο σχολείο, μεταφέροντάς τα με το αυτοκίνητο, οι ανάπηροι δεν τολμούν να βγουν από το σπίτι, και γενικότερα ο οποιοσδήποτε, κυρίως οι ηλικιωμένοι, αποφεύγουν να περπατούν. Επιδιώκουν να παρκάρουν πολύ κοντά στο σπίτι και για κάθε μετακίνηση, ακόμη και πολύ μικρής απόστασης, χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο. Για τους ίδιους λόγους, το ποδήλατο, αν και είναι ένα μέσο το οποίο επιλέγεται όλο και πιο πολύ στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πόλεις, στις ελληνικές σχεδόν απουσιάζει.
Εκ των πραγμάτων η απομάκρυνση από τον δρόμο λόγω της υπερβολικής χρήσης του αυτοκινήτου για μικρές αποστάσεις, των υψηλών ταχυτήτων και της αυθαίρετης στάθμευσης (διπλοπαρκάρισμα, στάθμευση στις γωνίες που εμποδίζει την ορατότητα κ.λπ.) επιτρέπει μεν στον κάτοικο να αποφεύγει τα ατυχήματα, η επίπτωσή της όμως στη ζωντάνια της πόλης, κοινωνικά και οικονομικά, είναι σοβαρή. Ο δρόμος, αν και ο κατεξοχήν δημόσιος χώρος της πόλης, δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο που του αξίζει, ως τόπος συνάντησης και κοινωνικοποίησης, οι παρόδιες εμπορικές δραστηριότητες υπολειτουργούν, οι αξίες των ακινήτων πέφτουν και φυσικά καμιά υπεύθυνη απάντηση δεν δίνεται στη μεγάλη απειλή από την κλιματική απορρύθμιση.
Τα εργαλεία για τον περιορισμό των ταχυτήτων και των μεγάλων κυκλοφοριακών φορτίσεων σε κατάλληλους δρόμους, ώστε στους υπόλοιπους να επικρατούν ήπιες συνθήκες περιβάλλοντος, είναι η ιεράρχηση του οδικού δικτύου και οι μονοδρομήσεις.
- Με την ιεράρχηση καθορίζονται οι δρόμοι κυκλοφορίας και εκείνοι, οι ‘τοπικού’ χαρακτήρα, οι πιο ήσυχοι και πιο ασφαλείς. Οι πρώτοι εξυπηρετούν ισότιμα και το αυτοκίνητο, οι δεύτεροι λαμβάνουν υπόψη τους πρώτιστα την ασφάλεια του πεζού. Στην κατηγορία των τελευταίων, στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, εφαρμόζεται όριο ταχύτητας 30χλμ/ώρα, πολιτική που εξασφαλίζει συνθήκες πολύ πιο φιλικές στον πεζό χωρίς να αποθαρρύνει την προσεκτική διέλευση του αυτοκινήτου.
- Με τις μονοδρομήσεις και την παράλληλη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων, στον χώρο που προηγουμένως κάλυπτε η κατεύθυνση της ροής που καταργήθηκε, επιτυγχάνονται:
- η απλοποίηση της λειτουργίας των διασταυρώσεων (π.χ. σε διασταύρωση δύο μονόδρομων ο αριθμός των κινήσεων που εκτελούνται είναι 4 ενώ σε διασταύρωση δύο αμφίδρομων ο αντίστοιχος αριθμός είναι 12) και δίνεται περισσότερος χώρος και χρόνος στον πεζό.
- η κατάργηση του διπλοπαρκαρίσματος
- η μείωση του πλάτους του οδοστρώματος και επομένως του χρόνου διάσχισής του από τον πεζό
- η αποφυγή μετωπικών συγκρούσεων
- η ασφαλέστερη διάσχιση του οδοστρώματος από τον πεζό αφού χρειάζεται να ελέγχει μόνο προς μια πλευρά
Η κυκλοφοριακή οργάνωση που προτείνεται επιδιώκει τους παραπάνω στόχους. Ακόμη και η λεωφόρος Αθηνών – Σουνίου που διασχίζει την Κερατέα και που για αρκετούς λόγους επελέγη να παραμείνει αμφίδρομη, τα πεζοδρόμια διαπλατύνονται και μειώνονται οι ταχύτητες ώστε και αυτή να λειτουργήσει ως τόπος φιλόξενος και ελκυστικός για τον πεζό και τον καταναλωτή.
